9. oktobra ove godine u podgoričkom hotelu “Ramada” održana je Konferencija, sastanak učesnika u prevenciji i suzbijanju nasilnog ekstremizma u Crnoj Gori.
Kopredsjedavajući sastanka je bio Dragan Pejanović, Nacionalni koordinator za P-CVE i Filip de Ceuninck, regionalni savjetnik EU za borbu protiv terorizma i bezbjednost. Ramiz Huremagić, šef grupe za podršku IISG-a i Mr Mišo Radovančević, RAN expert, su izložili iskustva u oblasti prevencije i suzbijanja nasilnog ekstremizma…
Predstavnik NVO “Broj 19”, Mirsad Kurgaš je apelovao da se konačno počnemo ponašati u skladu sa Ustavom, tj. da je Crna Gora građanska država, te da se u skladu s tim prekine praksa prisutna čak i kod državnih predstavnika a u vezi sa nacionalnim i vjerskim prebrojavanjima, potenciranjem “multi-nacionalnog”, “multi-vjerskog”, “prava nacionalnih manjina” i slično…
Postavljeno je pitanje zašto se prilikom usvajanja dopune Krivičnog zakonika Crne Gore i uvođenja novog krivičnog djela, “Učestvovanje u stranim oružanim formacijama”, nije ponudila abolicija za sve one koji nijesu počinili zločine i druga krivična djela?
Neki crnogorski građani su u međuvremenu dolazili sa ratišta i proveli određeno vrijeme u Crnoj Gori. Međutim, koliko nam je poznato, službe bezbjednosti nijesu reagovale iako su elementarna pravila službe nalagala da se sa tim licima, koja su bila pod intenzivnom kontrolom, obave informativni razgovori, kao i da se spriječi njihov povratak na ratište. Nameće se utisak da je, jednostavno, neko jedva čekao da oni napuste Crnu Goru kako bi u ovdašnjoj javnosti predstavljali stalnu potencijalnu prijetnju…
Velika je greška društva i zapostavljanje njihovih porodica koje su, uglavnom, u jako teškoj materijalnoj situaciji i bez izvora prihoda. Generalno, iako djeca nijesu kriva za grijehove svojih roditelja, izložena su stigmatizaciji a, koliko nam je poznato, briga stručnih lica iz nadlježnih državnih institucija je izostala (socijalni radnici, nastavnici, pedagozi, psiholozi…).
Oficijelna Islamska zajednica u Crnoj Gori je jedna od najodgovornijih kada je u pitanju odlazak na ratište Bliskog Istoka. Direktno su učestvovali u njihovoj stigmatizaciji. Nije preduzeto ništa kako bi se uspostavio dijalog a i dalje se nastavlja sa praksom produbljivanja podjela kada su u pitanju određene grupacije, uglavnom mladih ljudi okupljenih oko jednog broja pro-islamski profilisanih nevladinih organizacija. Iako je u proteklom periodu od nekih NVO-a bilo više inicijativa za uspostavljanjem kontakta i zajedničkih aktivnosti (npr. organizovanje predavanja određenih islamskih misionara- daija), one su sve odreda ignorisane.
U Crnoj Gori su mediji strogo kontrolisani i nalaze se u službi izvjesnih centara moći, te u skladu s tim se i plasiraju određene (dez)informacije u zavisnosti da li u određenom trenutku treba podići tenzije u društvu ili ih smiriti.
Na sastanku je postavljeno i pitanje da li se raspolaže informacijama o državljanima zemalja Zapadnog Balkana koji u kontinuitetu učestvuju u obuci i oružanim aktivnostima izraelskih oružanih snaga na palestinskoj okupiranoj teritoriji? Mnogi takvi slučajevi se mogu naći na društvenim mrežama, gdje akteri poziraju u uniformama i sa oružjem a nerijetko su ovjekovječene i njihove “akcije” iživljavanja nad nenaoružanim civilima i palestinskom djecom.
Takođe je upozoreno na pojavu sve bahatijeg, protivzakonitog ponašanja tzv. “domaćih i stranih investitora” u Crnoj Gori, koji na sve strane uništavaju more, rijeke i ostale prirodne resurse. Nije isključeno da u situaciji kada nadlježne institucije ne sprovode zakon, od strane revoltiranih, bespomoćnih građana dođe i do pojave nasilnog EKO- ekstremizma…