Ima li Sandžaka u Crnoj Gori?

“Zaboraviti nikada neću taj Sandžak krvavi,
Što caruje u zabludama,
Što nad njim bolan se krik prolama…”

Zaista, ima li Sandžaka u Crnoj Gori? Osim u stihovima davno zaboravljenog pjesnika Ilijasa Dobardžića, jedino se pominje kao prefiks anatemisanog Sandžačkog mešihata. I za najveći i najradosniji islamski blagdan, čelnici Islamske zajednice u Crnoj Gori, kao i funkcioneri Bošnjačke stranke, ali i vodeći Bošnjaci iz tzv. “građanskih” partija, u svojim čestitkama nijesu mogli a da ne nastave sa napadima na sandžačkog Muftiju Zukorlića.

Mediji su čak objavili saopštenje u kom “imami optužuju Zukorlića da dijeli muslimane”. I još: “Predsjednici 14 odbora i glavni imami osudili su svaki pokušaj destabilizovanja Islamske zajednice, kroz osnivanje paralelnih vjerskih ustanova, kao i kontinuirane napade na reisa Rifata Fejzića i ostale vjerske službenike. Oni su osudili pokušaj destabilizovanja IZ kroz gnusne optužbe, vulgarne uvrede i slične ispade intenzivirane u posljednjem periodu…”. Pored zapitanosti ko je koga napadao i upućivao optužbe i vulgarno vrijeđao, Islamskoj zajednici Crne Gore bi, na 100% podršci Fejziću, pozavidjeli mnogi diktatorski režimi koji, uvrh glave, uspijevaju na “izborima” dobiti tek oko 90%!

A povodom aktuelne situacije u vezi sa “antifašističkom borbom” reisa Fejzića, oglasio se i potpredsjednik crnogorskog parlamenta koji se, gle čuda, pridružuje optužbama da “neko izvan granica Crne Gore eksportuje krizu koja je evidentna u nekim drugim islamskim zajednicama koje su već duže vremena podijeljene”. On takođe zagovara čvrste granice Crne Gore i potencira da su “dobrodošli svi koji “dijele vrijednosti hanefijskog islama…”. Po svemu sudeći, dotični bi da još više usitni muslimanski korpus u Crnoj Gori, gdje svega ima: “reis” politikant, a potpredsjednik parlamenta donosi fetve. Da je nekako imamu Hanefiji da čuje njih dvojicu- prevrnuo bi se u grobu. Samo je za očekivati da njihovu mezhebsku isključivost počnu provoditi u djelo. Nakon ove izjave i prethodnih saopštenja u podgoričkim džamijama, možda će isključivati džematlije shodno dužini brade i nogavica?

Prema našim saznanjima, S. Mustafić je jedan od učesnika sastanka u Mešihatu, koji je prethodio Fejzićevom “salto mortale” u odnosu prema muftiji Zukorliću. Mezhebsku isključivost dotičnog Mustafića vjerovatno treba potražiti u njegovom angažmanu u izvjesnom derviškom tarikatu i dešavanjima s tim u vezi unutar barskog Odbora Islamske zajednice. Samo da pomenemo da je jedna od barskih džamija ustupljena za održavanje sufijskih rituala, obnovljen je nakon više godina “Sakali šerif”- ritual ljubljenja dlake, navodno iz brade Muhammeda a.s., a posjetioci Starog Bara u posljednje vrijeme kod Omerbašića džamije mogu slušati Kur’an sa CD-a u turbetu Hasan dede…

Gospodin Mustafić je zaboravio jednu vrlo bitnu stvar: za Sandžaklije ne važi izreka popularna u njegovom rodnom gradu: “Čiji Bar, ja njegov tovar.”
Inače, u tradicionalno multietničkom Baru, jednu od zgrada u centru već duže vrijeme “krasi” grafit: “J…ćemo mater svima a naročito Rožajcima”.

Dobronamjernost pomenutog grafita ne smijemo dovoditi u pitanje, čim gradske službe ne nalaze za shodno da isti uklone, iako se nalazi u neposrednoj blizini Opštine.
Ako zanemarimo činjenicu da stih nije u desetercu, očigledno da nijesu samo Barani već i najviši državni funkcioneri ovih dana impresionirani su Rožajcima koji “svojim ljudskim i prirodnim potencijalima tradicionalno doprinose ukupnom razvoju i afirmaciji Crne Gore…”.

Osim državnog vrha, privrženost Rožaja Crnoj Gori, naravno, ne dovodi u pitanje ni novoizabrano rukovodstvo iz Bošnjačke stranke i SDP-a, kao i nedavno svrgnuti vladari iz DPS-a. Idilu im jedino kvari muftija Zukorlić?
Ukoliko građani Rožaja i drugih sandžačkih gradova žele čvrstu granicu na Dračenovcu, na čemu ovih dana insistiraju Fejzić, Mustafić i ostali negatori Sandžaka, trebali bi prvo da se prisjete svojih predaka, koji nijesu priznavali vještački stvorene granice ni na Čakoru i Kuli, a kamo li prema Tutinu, Sjenici, Novom Pazaru…

Sve državne strukture bi morale imati na umu činjenicu da ovakvim licemjernim odnosom i zloupotrebom Fejzića i njegovih pristalica, dovode u pitanje tekovine suverene Crne Gore, države koja je svoju državnost povratila upravo zahvaljujući muslimanima- Muslimanima, Bošnjacima, Albancima… Građanima koji su, uprkos obećanjima datim u vezi Sandžaka- prevareni! Ova neviđena hajka i pritisak na sandžačke muslimane i njihovog nespornog lidera muftiju Zukorlića, mogli bi izazvati revolt sa katastrofalnim posljedicama.

Iako se stiče utisak da smo izgubljeni i, prema onoj Mešinoj: “Suviše mali da budemo jezero, a suviše veliki da nas zemlja upije”, crnogorski vlastodršci bi morali znati da onaj ko nije dobar za svoj narod, ne može biti dobar ni za drugog. Poltroni su potrošna roba i kratkog vijeka.
Pa, što bi rekao vaš (naj)omiljeni(ji) pjesnik: “U pamet se dobro Crnogorci!”