U domaćim medijima u proteklom periodu napisi o dešavanjima u Siriji uglavnom su senzacionalističke prirode i prvenstveno se odnose na učešće državljana bivših jugoslovenskih republika u tim sukobima. Sve to ne bi predstavljalo problem da se s tim u vezi ne zauzima jedan stav koji kontinuirano potencira prisustvo islamskih ekstremista na prostorima Bosne i Hercegovine, Sandžaka, Kosova, Makedonije, Albanije … koji opet, gle čuda, odlaze „u Siriju u džihad“ i bore se u redovima „zloglasnog Fronta Al Nusra, kojeg Sjedinjene Američke Države povezuju sa terorističkom organizacijom Al Kaida…“
Neupućeni čitalac iz pomenutih tekstova može samo zaključiti da i „ekstremni mladi muslimani sa Balkana odlaze u Siriju da se bore na strani pobunjenika protiv režima Bašara Al Asada… Balkanski ekstremisti u Siriji su prigrlili salafizam- islamski fundamentalistički pokret koji uključuje džihadiste iz Al Kaide… Posljednjih nekoliko mjeseci sve veći broj pripadnika tzv. vehabijskog pokreta iz Sandžaka odlazi na ratište u Siriju…“
Crnogorski mediji lociraju krug „vehabija“ tako da navode da se „u Bosni veliki broj vehabija bavi prodajom i servisiranjem mobilnih telefona. U gradiću, kakav je Rožaje, vehabije drže čak tri takve radnje…“
Čak se navodi da je „Reis Islamske zajednice u Crnoj Gori Rifat Fejzić posljednjih godina u nekoliko navrata upozoravao da postoji opasnost od djelovanja ovog radikalnog islamskog pokreta u Crnoj Gori, koji radi ostvarivanja njihovih vjerskih ciljeva opravdava i terorističke akcije i poziva vjernike na džihad…“
Isto tako, poentira se tvrdnjom da su u „izvještajima Agencije za nacionalnu bezbjednost islamski ekstremisti više puta pomenuti kao prijetnja, ali uz uvjeravanje zvaničnika da su pod kontrolom“. („Vijesti“, 19.5.2013.)
U sedištu UN u Ženevi upravo je objavljeno da je u Siriji do sada stradalo 93.000 lica, među kojima je 6.500 dece. Nažalost, ovo što se dešava u Siriji samo je eskalacija genocida koji se nad nedužnim sirijskim narodom sprovodi već niz decenija. Treba se samo prisjetiti da je u februaru 1982. godine, tadašnji predsjednik Hafez Al Asad, otac sadašnjeg predsjednika Bašara Al Asada, naredio masakr između 30.000 i 40.000 ljudi u gradu Hama, koji je tada bukvalno sravnjen sa zemljom!

Ako imamo u vidu ove podatke, šta onda reći o gore navedenim primjerima izvještavanja crnogorskih medija o sukobima u Siriji?
Očigledno je da se smišljeno plasiraju (dez)informacije o muslimanima sa ovih prostora. U sredini gdje se osuđuje i čak zabranjuje glasno puštanje ezana – poziva za molitvu, a „vehabijama“ nazivaju oni koji se Bogu klanjaju pet puta dnevno, šta reći za mlade, hrabre ljude koji su, ne žaleći svoj život pošli u nepoznato kako bi se suprotstavili ubijanju nedužnih sirijskih građana? Da li zaista za njih možemo upotrijebiti samo epitet “ekstremista”?

 

 

“У Шпанском грађанском рату, од 1936. до 1939. године учествовало је 1.664 Југословена. Они су се борили на страни Шпанске републике и ратовали су у Каробањи, код Брунете, Сарагосе, у Арагону, Теруелу, Марбељи, Сан Матеу, на барикадама Мадрида и многим другим бојиштима. Њих преко 700 је погинуло, док су остали после рата били затварани у концентрационе логоре у Француској. Велики број њих је, по повратку у Југославију, учествовао и у Народноослободилачкој борби Југославије.
Међу Југословенима који су се борили у Шпанији било је Срба, Хрвата, Словенаца, Муслимана и Јевреја, међу којима и истакнутих личности радничког покрета и Комунистичке партије Југославије (КПЈ). У историогpафији бивше СФРЈ ови борци су називани – шпански борци или југословенски шпанци…” Ovako se u Wikipediji opisuju Jugosloveni koji su uzeli učešće u Španskom građanskom ratu. U bivšoj Jugoslaviji, tzv. “Španci” su bili primjer požrtvovanih i neustrašivih idealista koji su, nakon iskustva stečenog u Španiji, nastavili borbu u svojoj rodnoj zemlji protiv nacista i saradnika okupatora! Ako imamo u vidu današnju situaciju, gdje se pripadnici komunističkog pokreta nazivaju “komunjarama” i dežurnim krivcima za sve, a u Srbiji je čak rehabilitovan četnički pokret, onda nas ne bi iznenadilo da se revidira i uloga Jugoslovena u Španskom građanskom ratu!
Do tada, mi ćemo ove hrabre mladiće sa naših prostora koji se bore protiv Asadovog zločinačkog režima, nazivati novim „Špancima“!

14.6.2013.g./5.Ša’ban 1434.H.